Part 1
...
فى احد ليالى ديسمبر البارده حيث السمااء الممطره
بغزااره على النافذه
كانت نايا تقف تشرب مشروبهاا المفضل وتقرأ كتاباها الذى لا تمل منه (حب بلا نهايه)
كانت تقرأ فى شغف ممتع منتظره النهاايه للبطلين
نايا بأبتسامه:تمت بحمد الله
..يااااا هو اناا ممكن اعيش قصه حب كده بجد
ولاء:ناااايااااا
نايا:نعم يا ماما
ولاء:حببتى مش نويه تنامى بكرا عندك كليه
نايا:خلاص اهو يا ماما هنام

وضعت نايا الكوب الفارغ على الكومدينو وقبلت كتابها ووضعته جانبا ووضعت رأسها على المخده وذهبت الى حبل افكارها التى قبل النوم
نايا لنفسها:هو انتى يا بت ممكن بجد تتحبى كده زى ما البطل بيحب البطله ..ومالو ممكن عادى جدا ..بس بجد البطل مبيبقاش فى منو فى الحقيقى عشان تحبى ولا حتى تتجوزيه ..انا هبطل الهبل ده واناام احسن
وبعد وقت طويل ذهبت ناايا فى سباات عميق يأخذها نحو الافق

فى اليوم التالى استيقظت نايا من نومه على صوت رنين هاتفها
نايا:اى يا اميره ..نهر اسود هى الساعه كام ..راحت علياا نومه ..خلاص قيمه قيمه
نايا:يااا ماما
نهضت نايا وذهبت الى المرحاض لتغسل وجهها لتستعد للنزول بسرعه
وبعض لحظات كانت مستعده اخذت حقيبتهاا وذهبت لتيقظ امها
نايا:ماما قومى الساعه بقت 8
ولاء فى خضه:وجمعتك
نايا:هروح هحضر المحاضره التانيه عادى قومى انتى بس يلا سلام
ولاء:ربنا يجعلك فى كل خطوه سلامه يا حببتى
قذفت نايا قبله من بعيد لامها ونزلت

بعد مرور 10 دقايق كانت نايا امام باب المحاضر
نايا فى محاوله تهدئه نفسها :اهدى اهدى هو دكتور باارد بس حظك بقاا اوف
طرقت نايا على باب المحاضره
الدكتور:اتفضلى
نايا فى حرج:اسفه جدا يا دكت..
ولم تكمل جملتها حتى قاطعها
الدكتور:الساعه كام فى ايدك يا انسه
نايا:8 وربع
الدكتور:والمفروض تكونى هناا كام يا انسه
نايا:8
الدكتور:اتفضلى ومننوع التأخير مره تانيه
نايا:اسفه ..وذهبت الى مكانها بجانب صديقتها اميره
اميره فى سكون:عجبك
نايا:هشش مش نقصين رخمتو

يتبع



اميره:انتى كل يوم كده يا نايا تأخير
نايا :اعمل اى يا بنتى بيروح علياا نومه
اميره:فى اخترااع اسمو منبه يا روحى
نايا:بظبطو بيرن بصحى اقفلو واكمل نوم عادى يا روحى
اميره:اوف منك
نايا:حببتى ..يلا بقاا نروح ناكل حاجه انا على لحم بطنى
اميره:اهو هو ده كل الى انتى فلحه فى
نايا:خليك ايزى يا عزيزى

بعد انتهاء اليوم الدراسى كانت نايا تودع صديقتها اميره وتركب عربيه الاجره

نايا:مامامااااا فينك يا حب
ولاء:روحى انا هناا
نايا :اى ده بتعملى اى
ولاء:بعمل الاكل يلا روحى غيرى هدومك وتعالى عشان نتغدى
نايا:ماشى يا مامى يا حلوى انتى
ذهبت نايا لتغير ملابسهاا وجلست مع والدتها على مائده الطعاام
نايا وهى تتزوق بتمتع:اى الاكل الحلو ده بجد
ولاء:يا بكااشه ده بتنجان
نايا:لا منتى بتعملى البتنجاان قمر زيك يا لولو
ولاء:طب كلى كلى يا بكاشه

تناولت نايا الطعام وذهبت لكى تأخذ قيلوله الصبااح وبعد استيقاظها

نايا:ماما انا نزله اتمشى شويه وممكن ابقا اقعد اشرب القهوه فى الكافيه الى على البحر
ولاء:ماشى يا روحى بس متتأخريش
نايا:ماشى يا قمرى

نزلت نايا لكى تشم الهواء النقى وتسمع صوت ضجيج الامواج على كورنيش الاسكنداريه الجميل الذى لا يوجد له مثيل
وبعد فتره من المشى وصلت الى الكافيه الذى تحب هدؤه المعتااد
دلفت نايا الى الكافيه الممتلئ بلناس ومع ذالك هادئ  ظلت تنظر بعيونهاا البنيتاان الى مكان فارغ حتى وجدت مقعد فى اخر الكافيه
ذهبت وجلست عليه لكى تطلب القهوه وتستمتع بقرأه كتابها الجديد
نايا:احمد ممكن كوبايه قهوه حلوى كده
احمد الجارسون:انتى تأمرى
ظلت شاارده فى كتابها الذى تتتابع احداثه حيث يلتقى البطل بلبطله
..لو سمحت
استيقظت نايا من شرودها على صوت رجولى
نايا:نعم!!
الرجل:لو سمحت مفيش مكان فاضى خالص غير الكرسى الى قدام حضرتك ده لو بس تسمحيلى اعد مع حضرتك
نايا بعد تفكير :اتفضل
الرجل:اسف والله بس سدقينى مش هزعجك خالص
نايا:لا طبعاا عادى اتفضل
ظلت نايا تشرب القهوه وشارده فى احداث قصتهاا
الرجل:اسمو اى الكتاب ده
نايا"بابتسامه:اسمو اعشقها
الرجل:وحلو
سرحت نايا فى الاحدااث الممتعه التى فاتت :ده قمررر
الرجل:بضحك:للدرجادى
نايا:اوى
الرجل:طب متقوليلى بيحكى عن اى
نايا:بص هو بيتكلم عن واحد كان ..
وتذكرت انها سوف تدخل معه فى حوار وهى لا تعرفه
نايا:احمد الحسااب لو سمحت
الراجل:هو انا ديقتك فى حاجه
نايا"بتعصب:انت تعرفنى اصلا عشان تتكلم معاياا
الرجل:انا اسف بجد مكنش قصدى خليكى انتى انا ماشى
دفعت نايا الحسااب بسرعه وأسرعت للخارج تحدث نفسها عما حدث:انتى مجنونه ازاى تكلمى واحد متعرفهوش ولا يعرفك اول ما قلك احكيلى كنتى هتحكيلو على طول كده لا بجد انتى فظيييعه انتى تروحى احسلك بدل ما ترتكبى مصيبه اكبر

ذهبت نايا الى المنزل وهى ماذالك تعاتب نفسها عما حدث اليوم
ولاء:اى يا وحى مالك
نايا:مفيش يا ماما انا تعباانه شويه بس هدخل اناام
ولاء:طب مش هتتعشى يا حببتى
نايا:لا لا هناام عشان اعرف اصحى بدرى الصبح اليوم طويل
ولاء:ماشى يا حببتى تصبحى على خيررر

ذهبت نايا الى النوم لكى تستيقظ باكرااا

وفى مكااان اخر يسهر شااب فى سن 22 يفكر فى الفتااه التى قابلهاا اليوم :ماالك يا عم هى شغلاااك اوى كده لى دانت شوفتها  10 دقايق ..ل لا لا لا انت شكلك اتجننت انت تناام احسلك

فى صبااح اليوم التالى كل منهم يستيقظ من نومه على منبهه الخااص

ناياا:ماما انااا خلصت
ولاء:طب متفطرى معاياا يا حببتى
نايا:لا انا اتأخرت جاامد واميره عماااله ترن
ولاء:طيب يا روحى سلاام
نايا:بااى
نزلت نايا على استعجاال وهى تسمع رنين هاتفهاا المستمر
نايا:خلاااص يا اميرا نزلت يا حببتى
وكانت سوف تخطو الشارع وهى مندمجه مع هاتفها

كان امير يسوق بسرعه فائقه لكى لا يتأخر على عمله حتى وجد فتااه تخطو الشارع بهدؤ فأوقف العربه بسرعه حتى لا يصتدم بهاا
نظرت نايا حتى وجدت السيااره التى وقفت
نايا بشهقه:انت اتجننت متحااسب
امير"بعصبيه:منتى يا انسه الى بتتدلعى ومشيه تتكلميلى فى التلفون
نايا"بعصبيه:انت الى اعمى
خرج امير من سياارته بعصبيه:لا احترمى الفااظك يا..
حتى وقفت الكلمه على لسااانه ليجدهااا فتاااه الامس ..
بقلمى..


نظرت نايا على ملامحه وظنت انهما تقابلو من قبل
نايا:هو انا اعرفك
امير:ايوه اتقبلناا امبارح فى الكافيه
نايا:اههه طيب لو سمحت عدينى متأخره
مد امير يده
نايا:نعم يعنى
امير:انا امير وانتى
مدت نايا يدهاا باحراج:انا نايا
امير:طيب انا حاسس انك مخضوضه تسمحيلى اوصلك
نايا:لا شكرا مبركبش مع حد معرفوش
امير:طب اسعدك طيب
نايا:شكرا جداا
وغادرت المكاان فورااا واستقلت سياره اجره
امير:هى كل مره تجرى كده اى الحظ ده ..يا ترا هشوفها تانى امتااا
استقل امير سياارته وانطلق نحو عمله

ذهبت نايا الى الجامعه وقابلت صديقتهااا اميره  وقصت لها كل ما حدث امس واليوم
اميره بشغف:طب وحلو يا بت
سرحت نايا تفكر فى الملامح التى لا تفارقهااا ليلا:قمررر
شعروو بنى كده وناعم وهو طويل لا واستيلوو يا خراابى بس هو حقير وزبااله
اميره"باستخفاف:واى لزمتها بس بعد الشعر الجاهلى الى قولتى دلوقتى ده
نايا:ايوه عشان كان هيخبطنى وبعدين انا اصلا معرفوش يخلينى احكيلوو لى كتهم القرف رجااله تقرف
وغادرت المكاان
اميره"بضحك:خدى هنااا يا مجنونه يخربيت جنانك ده ..بس بحبوو

ذهب امير الى عمله وجلس على مكتبه واضعاا كفه اسفل محيااه يفكر فى تلك القمر الذى يراوده هذه الايااام القمر الذى يناام يحلم به ويستيقظ يرااه امام عينه تلك الجمااال متجمع فى فتااااه جميله ليس لديهااا مسيل "نايا"ظل يردد الاسم فى كتماان اكنه يمضغ قطعه حلوى طعمهااا جميل تتجمع فيها كل سكرياات العالم
..احم
استفاق امير من شروده :نعم
..يا فندم الاوراق دى بعتهاا المدير عشان حضرتك تقراها
امير:هات
..وبيقول لحضرتك هو عيزك فى المكتب
امير:طب اتفضل
امير:خيرر الاهم ما اجعله خيرر
دق امير باب مكتب المدير
المدير :اتفضل
امير:خير يا فندم سامى قالى انك عايزنى
المدير:اتفضل يا امير وبلاااش فندم دى مش كفاايا مش بشوفك فى البيت
امير:والله يا بابا هناا مكاان شغل ولازم اتعاامل رسمى
رفعت: بس ياا ولاا اقعد
امير"بضحك:أأمر يا بابا
رفعت:ايوه كده اتعدل ..بص بقاا انهردا انت معزوم على الغداا عندى ومتقولش لا
امير:يا بابا مش فاضى وراايا هم ميتلم
رفعت:انا قولت ومش هكرر طنطك ساميه محلفاانى انك لازم تيجى
امير:ماشى يا بابا هشوف
رفعت:لا هتيجى واتفضل روح على شغلك
امير"بضحك:ماشى يا رفعت باشا البارودى
________________
يتبع